Bursa Diyabet ve Obezite Cerrahisi Kliniği

OBEZLERDE COVİD-19 / KORONA VİRÜSÜ SONRASI YOĞUN BAKIMA ALINMA RİSKİ EN AZ 2 KAT YÜKSEK

OBEZLERDE COVİD-19 / KORONA VİRÜSÜ SONRASI YOĞUN BAKIMA ALINMA RİSKİ EN AZ 2 KAT YÜKSEK

COVID-19 salgını ilerledikçe, bazı gerçeklerin sarsıcı ve üzücü olduğunu öğreniyoruz. Bazen bizi rahatsız ediyorlar, ama yine de öyleler. Biz de bu gerçekleri kabullenerek hareket etmeliyiz. Obezite ve COVID-19'un karşılaşmaması gerektiği gerçeği de böyledir. NYU Langone Health'den yeni veriler bize, YBÜ kabul riskinin sınıf 1 obezitesi olan hastalar için neredeyse iki kat daha yüksek olduğunu göstermektedir (BMI 30-34). Sınıf 2-3 (VKİ> 35) olan hastalar için risk 3,6 kat daha yüksektir. Fransa'dan gelen yeni veriler de benzer bir hikâye anlatıyor. (BMI, VKİ; Vücut Kitle İndeksi)

(Sınıf 1 obez; vki 30-35, sınıf 2 obez; vki 35-30, sınıf 3 obez (morbit obez) vki > 40)

Obezite, yeni koronavirüse yakalanması için kişiyi ekstradan riske atmaz. Ancak obez / kilolu birey enfekte olduğunda, obezitesi olan bir kişinin normal kiloda olan bir bireyden “daha şiddetli semptomlar yaşaması riski” daha yüksektir.

Jennifer Lighter ve arkadaşları NYU Langone'daki acil servise gelen 3.615 kişinin hasta kayıtlarını inceledi. Bu hastaların tümü COVID-19 için pozitifti. Bu kohortun (belirli ortak özelliklerin bulunduğu grubun) yüzde 21'inde sınıf 1 obezite, yüzde 16'sında sınıf 2-3 obezite vardı.

Lighter ve arkadaşları yaptığı çalışmada bu hastaların yüzde 37'sinin düzenli akut bakım için hastaneye yatırıldığını bulmuşlardır. Yüzde 12'si yoğun bakım ünitesine girdi. 60 yaşın altındaki hastalar için; akut bakıma (acil yatarak tedavi, klinik takibi) girme olasılığı, sınıf 1 obezitesi olan bireyler için iki kat daha fazla, yoğun bakım ünitesine kabul için oranlar da 1.8 kat yüksekti. Sınıf 2-3 obeziteli hastalar için, akut bakım başvurusu için risk 2,2 kat, YBÜ yatışları için 3,6 kat daha yüksekti.

Başka bir deyişle, obez bireylerde kilo problemi büyüdükçe daha yoğun bir bakıma ihtiyaç duyma riskinin yüksek olması tesadüf değildir.

Ventilatör (Solunum Cihazı) İhtiyacı

Fransa'da Arthur Simonnet ve arkadaşları hastane yoğun bakım ünitesinde 124 hastayı inceledi. Bu kohortta belirli ortak özelliklerin bulunduğu grupta) hastaların yüzde 69'u mekanik ventilasyona (solunumu yapay olarak yapan cihaz) ihtiyaç duyuyordu. Ventilasyon ihtiyacı, yaş, diyabet ve hipertansiyondan bağımsız olarak BMI (vücut kitle indeksi) ile doğru orantılı yükseldiği gözlemlendi. VKİ'si (vücut kitle indeksi) 35'ten büyük olan hastalarda ventilatöre ihtiyaç duyma olasılığı yedi kat daha fazlaydı.

Yani… Sonuç Olarak

Beş hafta önce obezitesi olan insanlar için bu artan risk hakkında ilk kez yazıldıktan sonra, insanlar tarafından bazı tepkiler gösterildi. Hepsi anlaşılabilir tepkilerdi ancak bazıları gerçekten çok yardımcı olan önerilerdi. Bazı obezler bu haberleri görünce anksiyete (kaygı) hissettiler, “sanki endişelenecek yeterince şey yokmuş gibi…” diyerek tepki gösterdiler. Diğer bir kısım ise ekstra önlem alabilsinler, durumdan haberdar ve hazırlıklı olsunlar diye riskleri bilmek istediler.

Bazı insanlar şüpheyle tepki gösterdiler, bu da riskle ilgili bu gözlemlerin tesadüf olabileceğini düşündürdü. En az makul olan tepki ise COVID-19'a yakalanmış ve daha yüksek kiloya / obeziteye sahip insanlara daha az bakım verileceği spekülasyonudur. Bu tamamen kabul edilemez.

Ancak bu veriler, obezite ve COVID-19 olan kişilerin bir hastane ortamında daha az değil, daha fazla bakım aldığını açıkça ortaya koymaktadır. Bu bakımı yapan insanlar kendilerini riske atıyorlar. Sağlık çalışanları sadece hastaları için ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarını belirtilmesini değil, her türlü desteği hak ediyorlar.

Bunlar zorlu zamanlar ve hepimizin elimizden gelenin en iyisini yapmamız gerekiyor.

BUDOM – Bursa Diyabet ve Obezite Kliniği

Op. Dr. Ersun TOPAL

Genel Cerrahi Uzmanı

0545 629 29 48

Kaynak: https://conscienhealth.org/2020/04/covid-19-icu-admissions-double-with-obesity/